آیا تفاوت حسابداری و حسابرسی را می دانید؟
در بیشتر موارد، یکی از نخستین سوالاتی که توسط افراد علاقه مند به کار در رشته های حسابداری پرسیده می شود این است که چه تفاوتی میان حسابداری و حسابرسی وجود دارد؟ گرچه این دو عبارت شبیه هم هستند و اغلب با هم اشتباه گرفته می شوند، ولی تفاوت های قابل توجهی میان وظایف آن ها وجود دارد.
حوزه کاری حسابرسان و حسابداران شباهت ها و تفاوت هایی دارد، ولی بسیاری از شرکت ها از این افراد به جای یکدیگر استفاده می کنند. پس دقیقا فرق حسابداری و حسابرسی چیست؟ بهترین پاسخ این است که هر دو، فرایندهای حسابداری شرکت را انجام می دهند، ولی حسابرس، مسئول بررسی کارهای حسابدار است! در این مقاله با تفاوت ها و شباهت های این دو حوزه بیشتر آشنا خواهید شد.
6 هدف از حسابرسی در کنار حسابداری
هدف از حسابرسی مشخص کردن این مسئله است که آیا اطلاعات مندرج در گزارش مالی، وضعیت مالی شرکت را در تاریخ مشخصی نشان می دهد یا خیر؟! آیا جزئیات دارایی ها و بدهی های شرکت به درستی در ترازنامه ثبت شده است؟ آیا سود و زیان شرکت به درستی ارزیابی شده است؟
- حسابرسان هنگام بررسی گزارش مالی، باید از استانداردهای حسابرسی که توسط یک نهاد دولتی تعیین شده است، پیروی کنند.
- حسابرسان پس از به پایان رساندن کار خود، گزارش حسابرسی می نویسند و در آن توضیح می دهند که چه کارهایی انجام داده اند و براساس آن ها نظر خود را بیان می کنند.
- تمام شرکت های ثبت شده در بورس اوراق بهادار و شرکت های دارای مسئولیت محدود، باید هر سال حسابرسی شوند. سایر شرکت ها نیز بسته به ساختار و مالکیت شان ممکن است نیازمند حسابرسی باشند یا درخواست حسابرسی کنند.
- حسابرسان می توانند درمورد دامنه کارهای حسابرسی خود با شرکت مربوطه بحث کنند. گاهی مدیران شرکت از آن ها می خواهند برای حصول نتیجه ای معین فرآیندهای بیشتری انجام دهند.
- حسابرسان باید استقلال خود را حفظ کنند تا بررسی ها و قضاوت های آن ها عینی و بی طرفانه باشد.
- حسابرسان بسته به ریسک ها و پایش هایی که شناسایی کرده اند، نوع و گستردگی فرایندهای حسابرسی را تعیین می کنند.
این فرایندها میتواند شامل موارد زیر باشد:
- پرسیدن طیف وسیعی از سوالات از افراد مختلف در شرکت (از سوالات رسمی کتبی گرفته تا غیررسمی شفاهی)
- بررسی سوابق مالی و حسابداری و سایر اسناد و اقلام ملموس مانند کارخانه و تجهیزات
- قضاوت درمورد فرض ها یا برآوردهای مهمی که مدیریت در زمان تهیه گزارش مالی انجام داده است
- دریافت تاییدیه های کتبی درمورد مسائل خاص؛ برای نمونه از بدهکار بخواهند مبلغی را که به شرکت مورد نظر بدهکار است، تایید کند.
- سنجش برخی از پایش های درونی سازمان
- نظارت بر نحوه اجرای بعضی از فرایندها
کارهایی که حسابرسان انجام نمی دهند!
این موارد در حوزه وظایف حسابرسان نمی باشد:
- حسابرسی سایر اطلاعات ارائه شده به اعضای شرکت، برای نمونه گزارش ارائه شده به مدیران
- بررسی تک تک ارقام در گزارش مالی (حسابرسی فقط به بررسی گزیده ای از اقلام می پردازد)
- قضاوت درباره مناسب بودن فعالیت ها یا استراتژی های تجاری شرکت یا تصمیم های گرفتهشده توسط مدیران
- بررسی تک تک معاملات انجام شده توسط شرکت
- بررسی کفایت نظارت های داخلی شرکت
- نظرسنجی از سهامداران درخصوص کیفیت کار مدیران، اداره شرکت، فرایندها و مدیریت ریسک سازمان
باید و نبایدهای حسابرسی!
حسابرسی به دوره حسابداری مشخصی در گذشته مربوط است. حسابرس ها نباید قضاوت کنند که در آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد و نمی توانند تضمین کنند که شرکت مورد نظر همچنان به فعالیت خود در آن تجارت ادامه دهد. علاوه بر این حسابرسی در چارچوب زمانی معینی انجام می شود و حسابرسان همیشه در شرکت حضور ندارند. هدف اصلی حسابرسی، دستیابی به نظری کلی در مورد اطلاعات موجود در گزارش مالی است، نه شناسایی تمام تخلف های احتمالی! درست است که حسابرسان همیشه باید مراقب نشانه های تقلب های احتمالی باشند، ولی هرگز نمی توان مطمئن بود که همه تقلب ها را شناسایی کنند.
فرآیند حسابرسی
- ابتدا مدیریت شرکت مورد نظر، گزارش مالی شرکت را تهیه می کند.
- گزارش مالی باید براساس الزامات قانونی و استانداردهای گزارشگری مالی تهیه شود.
- سپس حسابرسان با شناخت و درکی که با توجه به مسائل اقتصادی و صنعتی موثر بر کسب و کار شرکت درطول دوره گزارشگری بدست آورده اند، بررسی خود را شروع می کنند.
حسابرسان در مورد هر یک از فعالیت های اصلی فهرست شده در گزارش مالی، هر گونه ریسکی را که بتواند اثر قابل توجهی بر وضعیت مالی یا عملکرد مالی شرکت بگذارد و همچنین بعضی از اقداماتی را که شرکت برای کاهش آن ریسک ها در پیش گرفته است (که کنترل های داخلی نامیده می شوند)، شناسایی و ارزیابی می کنند. سپس بر اساس ریسک ها و کنترل های شناسایی شده، به این مسئله توجه می کنند که مدیران برای اطمینان از دقیق بودن گزارش مالی چه کاری انجام داده اند و شواهد حمایتی را بررسی می کنند.
بعد از این مرحله آن ها درباره این که آیا گزارش مالی، به طور کلی چهره ای واقعی و منصفانه از نتایج مالی و وضعیت مالی شرکت و گردش نقدی آن را نشان می دهد و آیا مطابق با استانداردهای گزارشگری مالی و قانون شرکت ها است یا خیر، قضاوت می کنند. در نهایت، حسابرسان گزارش حسابرسی را برای سهامداران یا اعضای شرکت تهیه و در آن نظر خود را بیان می کنند.
هدف و وظیفه حسابداری
حسابدارها مسئول رسیدگی به معاملات مالی روزانه شرکت یا کسب و کار هستند. وظایف آن ها شامل موارد گوناگونی شده و از درآمدهای ورودی تا پرداخت های خروجی را شامل می شود. حسابدار می تواند مسئول انجام محاسبات لیست حقوق و کسر مالیات، پرداخت به فروشندگان، انجام پرداخت های نقدی، چکی و الکترونیکی، تهیه صورت های مالیاتی و تطبیق دفاتر در پایان سال باشد. البته وظایف آن ها، بسته به نوع حسابداری مورد نظر، متفاوت می باشد. برای نمونه، وظایف حسابدار مالیاتی با وظایف حسابدار کل تفاوت بسیار زیادی دارد.
مقایسه فعالیت های حسابرسی و حسابداری
این دو حرفه به همان اندازه که شبیه یکدیگرند، تفاوت هایی نیز با هم دارند؛ حسابداران معمولا کارمندان شرکتی هستند که برای آن کار می کنند، درحالی که حسابرسان معمولا توسط شرکت دیگری، برای بررسی درستی کارهای حسابدار استخدام می شوند. گرچه همیشه این طور نیست، ولی به طور کلی حسابرس هیچ ارتباط مالی ای با شرکت ندارد.
حسابدار کارهای خود را به صورت روزانه انجام می دهد، در حالی که حسابرس، معمولا کارهای حسابداری سه ماهه یا سالانه را انجام می دهد. حسابرسان معمولا در شرایط خاص، مثلا مشکوک شدن به تقلب، به شرکت آورده می شوند. استانداردهای حسابداری بین المللی بر کارهای حسابداران حاکم است، ولی کارهای حسابرسان باید بر اساس استانداردهای حسابرسی انجام شود. استخدام حسابدار در شرکت ضروری است ولی استخدام حسابرس، گزینه ای اختیاری است.
حسابداران در پایان سال صورت های مالی شرکت را تنظیم می کنند. این صورت های مالی، تصویری از ثبات مالی شرکت را ارائه می دهد. ولی حسابرس صورت های مالی را بررسی و درستی آن ها را مشخص می کند. از آنجا که حسابداران برای شرکت مشخصی کار می کنند، معمولا اتاق یا فضای کاری مختص خود را دارند، درحالیکه حسابرسان معمولا جای ثابتی ندارند و از شرکتی به شرکت دیگری می روند.
تفاوت حسابداری و حسابرسی از نظر تحصیلی
الزامات تحصیلی حسابداران و حسابرسان تقریبا یکسان است. بر اساس اداره آمار کار ایالات متحده (BLS)، در هر دو حرفه باید تحصیل در دوره کارشناسی رشته حسابداری تکمیل شود. گاهی بعضی از شرکت ها ترجیح می دهند حسابداران یا حسابرسان آن ها مدرک کارشناسی ارشد داشته باشند، برای نمونه کارشناسی ارشد حسابداری یا کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی با تخصص در حسابداری. گواهی نامه ها و مدارک مختلفی برای فارغ التحصیلان این رشته وجود دارد، مانند مدرک حسابدار عمومی گواهی شده، حسابدار مدیریت گواهی شده یا حسابرس داخلی گواهی شده.
هر دو حرفه حسابداری و حسابرسی برای کسانی که از کارکردن با ارقام لذت می برند، ایده آل هستند. گرچه درک تفاوت میان حسابداری و حسابرسی مهم است، ولی اگر قصد دارید مدرک کارشناسی ارشد حسابداری یا مدرک حسابدار عمومی گواهی شده (CPA) دریافت کنید، به احتمال زیاد در مقاطع مختلف زندگی حرفه ای خود می توانید در هر دو حوزه فعالیت کنید.
سخن پایانی
با بررسی وظایف اصلی در حرفه حسابرسی و حسابداری، مشخص می شود که هر دو به بررسی وضعیت مالی سازمان یا شرکت مربوطه می پردازند. با این تفاوت که حسابدار، ثبت و ضبط آمار و ارقام مالی را انجام می دهد و حسابرس، این اسناد را مطابق با قوانین و استانداردهای گزارشگری مالی به دقت بررسی کرده و صحت آن ها را تایید می نماید.
علاقه مندان به فعالیت در حوزه های حسابرسی و حسابداری می توانند به صورت آزاد و از طریق آموزشگاه بین المللی راشد مشهد، در دوره های مربوط به این حوزه ها را با حضور اساتید مجرب شرکت کرده و پس از تسلط به مباحث حسابداری و حسابرسی، مدرک معتبر دریافت نمایند. بدین ترتیب ورود به بازار کار و کسب درآمد برای آن ها تسهیل خواهد شد. برای اطلاع از جزئیات و زمان دوره ها با ما تماس بگیرید. همکاران ما شما را راهنمایی خواهند کرد.
سوالات متداول
فرق حسابداری و حسابرسی در چیست؟
حسابدار، وظیفه ثبت و ضبط دقیق اطلاعات مالی سازمان را بر عهده دارد؛ حسابرس بر نحوه انجام وظایف حسابدار نظارت می کند و مهر تاییدی بر دقیق و به روز بودن ثبت جزئیات وضعیت مالی شرکت می زند.
آیا تحصیلات لازم برای ورود به حرفه حسابرسی یا حسابداری متفاوت است؟
الزامات آکادمیک حسابداری و حسابرسی تقریبا یکسان است و هر دو باید دوره کارشناسی حسابداری را گذرانده باشند.
دیدگاهتان را بنویسید